Komodo Eiland

Op vrijdag 16 november zijn wij vertrokken naar Komodo Eiland met de groep van YPI, dit voelde een beetje als een schoolreisje en ik had er echt super veel zin in. Om 6 uur in de ochtend vertrokken wij met taxi’s naar het vliegveld. We vlogen met een vliegmaatschappij Lion Air. Toevallig is er net twee weken geleden een vliegtuig hiervan neergestort in zee, dus heel relaxed zat ik niet. Gelukkig kon ik mijzelf rustig houden door mijzelf voor te nemen dat waarschijnlijk na dit ongeluk alle vliegtuigen extra worden gecheckt en dat de kans dat het twee keer in twee weken gebeurd vrij klein is. In het vliegtuig zat ik naar Britt het was maar een uurtje vliegen en dat was zo voorbij. We vlogen naar het eiland Flores, hier stonden taxi’s klaar om ons te brengen naar de boot die ons vervolgens naar Komodo Eiland vervoerde. Onderweg stopte wij bij verschillende punten. Het eerste punt was een snorkelplek. Hier heb ik ongeveer een uurtje gesnorkeld en toen nog wat foto’s geschoten op het eilandje. Daarna gingen we weer verder met de boot naar de volgende stop. Onderweg hiernaar toe was ik voor op de boot gaat zitten zonder zonnenbrand te smeren, heel handig, knal rood gezicht en de dag moest nog beginnen. Bij de tweede stop konden wij manta’s spotten. Dit zijn een soort grote roggen van 3 meter breed. Ik doe altijd wel een beetje stoer maar eigenlijk ben ik gewoon een schijterd. Ik vond het gewoon een heel eng idee om midden op de oceaan in het water te springen, en gelijk kreeg ik want een paar mensen hadden een haai gespot, die waarschijnlijk gevaarlijk was. Iedereen snel het water uit en op weg naar de volgende plek. Na het haaien verhaal was ik natuurlijk helemaal klaar met het snorkelen maar de rest probeerde het nog een keer, en ja hoor weer een haai gespot maar dit keer nog groter. Ik ben blij dat ik niet ben gaan snorkelen daar want ik denk dat ik uit emotie kei hard ik tranen was uitgebarsten. Ondertussen was het bewolkt geworden en deze wolken waren aardig donker, en daar zaten we op open zee. Voor ik het wist kwam er een bliksemschicht uit de hemel vol de zee in. En ik dacht daar gaan we hé, vliegtuig en de haai overleefd nu gaat het onweren. Gelukkig viel het wel mee maar ik vond het wel een beetje spannend.. we vervolgde de tocht en net voor het donker kwamen we aan bij Komodo Eiland. Op dit eiland sliepen de mensen in houten huisje die op palen staan zodat er geen varanen bij kunnen komen. Veder was er een haven, een moskee en er liepen een hoop geiten rond. Wij sliepen bij een locals in het huisje op matrassen want een hotel is hier niet. Een hele bijzondere ervaring wat een grote impact op ons maakte. De mensen slapen op de grond, wassen zich in een bak met water en zijn erg arm. Het is bijzonder om te zien hoe blij de kinderen daar waren met een schommel en een bal. Ik sliep samen met Suus en Nadia op een matras, na een avondje met de groep het spel mafia te spelen en ons goed in te smeren met deet(muggenspul) gingen we slapen. Ondanks de omstandigheden heb ik verbazingwekkend goed geslapen, ook al voelde ik een beest over mij heen lopen s’nachts. De volgende dag gingen we naar Komodo nationalpark waar we de Komodo varanen gingen opzoeken. Die beesten eten mensen en zijn opzich wel gevaarlijk, gelukkig hadden we een gids bij ons die ons ‘beschermde’. Hierna stapte we weer op de boot naar het volgende punt: Pulau padar, we zijn hier een berg opgeklommen en kwamen uit bij een prachtig uitzicht (zie foto). Ik heb denk ik wel meer dan 2 liter gezweet maar het was het allemaal waard. Gelukkig konden we na deze klim direct het water in rennen om af te koelen in een bizar blauwe oceaan. Hierna vertrokken we weer veder met het bootje naar de laatste stop van de dag: Pink Beach. Onderweg naar deze stop kwamen we dolfijnen tegen die vlak bij onze boot zwommen. Even een heel bijzonder moment, omdat je er niet naar zoekt en ze dan opeens naast de boot uit het water springen (kippenvel haha). Voor Pink Beach moet je een klein beetje je fantasie gebruiken en dan zie je inderdaad dat het strand roze is, dit komt door het koraal wat afbreekt trouwens. Hier hebben we weer gesnorkeld. De hele cast van Nemo was aanwezig, helaas ontbrak hij zelf. Sommige hadden een schildpad gezien maar ook dat heb ik niet mee gekregen, helaas. Gelukkig hebben ze foto’s en filmpjes gemaakt. Kan ik er toch nog een beetje mee opscheppen, haha. Op zondag zijn wij weer naar Flores gevaren om daar weer met het vliegtuig naar huis te vliegen. Het was een druk en heel bijzonder weekend, wat ik de rest van mijn leven niet meer ga vergeten!