times fly

Vrijdag 28 september. 

We zijn alweer bijna een maand veder, en de tijd vliegt hier echt om niet normaal. Sinds mijn laatste blog is dit een van de eerste keren dat ik even de tijd heb om weer iets te schrijven. Vorig weekend ben ik met een groepje uit het huis naar Ubud geweest, hier zijn rijstvelden en heel veel groen (Zie foto’s). Een heel ander stukje bali dan waar ik woon. Eigenlijk gaat alles hier goed, vorige week ook even tijd voor school vrij gemaakt want dat ik dus eigenlijk waarvoor ik hier ben. Ik merk alleen al dat ik het hier allemaal veel te leuk en gezellig vind. Maar zoals in de brief staat die ik van mijn collega’s uit de slagerij heb gekregen: sla geen feestje over... nou dat doe ik dus ook niet. Maar misschien is dat wel beter zo af en toe haha. Hier in het huis heb ik ook al een bijna naam; Cherryl (cherrity) omdat ze vinden dat ik zo lekker ‘Amsterdams’praat.  En omdat niemand nou eigenlijk echt zeker weet of het Shéren of Sharon is. Ik vind het allemaal prima het is weer eens wat anders dan Saar, Aron of Clara bella. Op donderdag avond krijgen wij Indonesische les, dus als ik terug kom spreek ik straks 3 talen, al moet ik zeggen dat mijn Engels wel lachwekkend is. De rest van het huis spreekt het vloeiend maar oefening baart kunst... Toch mis ik iedereen in Nederland wel, ik werd van de week s’nachts wakker met een filmpje van vriendinnen die een ABC’tje hadden gemaakt, ik moest toen wel even  kei hard huilen want ik mis die humor zo! Gelukkig valt hier ook genoeg te lachen. Hier is het weekend al weer aangebroken en ga ik zo uiteten voor waarschijnlijk 100.000 rupiah. Het klinkt heel veel maar omgerekend is dit 7,00 euro ofzo. Groetjes Sharon.